Dünyada varolmuş en eski medeniyetlerden biri de Çin Medeniyeti’dir. Çin tarihi M.Ö. 3000 yıllarına kadar dayanmaktadır. Bu medeniyet, Huang-ha Nehri çevresinde yaşamaya başlamışlardır. Yazıyı, aktif olarak kullanmışlar ve tarihi yazıtlarını da korumaya özen göstermişlerdir. M.Ö. 2000’li yıllarda kendilerini hızla geliştirmişlerdir. Tarım için ırmakları kontrol altına almışlardır. Çin, bu dönemlerde prenslikler halinde yönetiliyordu ve her prensliğin başında bir sülale bulunuyordu. Bu sülaleler, uzun yıllar başta kalırlardı. En çok bilinen sülaleler; Yu, Hsia ve Çev sülaleleridir. Hatta Hsia sülalesi 500 yıl kadar iktidarda kalmışlardır. Prensler birbirleri ile rekabet halinde olurlardı.

Şe-Huang-Di Sülalesi, diğer sülaleleri teker teker yendi ve Çin’de birlik kurmayı başardı. Aynı şekilde bu sülale, devleti örgütlemeyi başardı. Bu dönemde Türk akınları bir türlü durdurulamıyordu. Bu akınlara çözüm olarak günümüzde halen ayakta olan Çin Seddi’ni inşa ettiler. Şe-Huang-Di Sülalesi, M.Ö. 210 yılına kadar iktidarda kaldı. Bu yıldan sonra Han Sülalesi başa geçti.

Çinliler, İmparatorlarının tanrının oğlu olduklarına inanırlardı. Orduya önem verirlerdi. Çin’de, sosyal yapı asiller ve köylüler diye ikiye ayrılırdı. İki sınıfın yaşayış tarzı çok farklıydı. Asiller, zenginlik içinde yaşarken, köylüler ise fakirlik içerisinde yaşamlarını devam ettirmeye çalışırlardı. Çin halkı, bir çok dine inanırdı. Budizm, Hristiyanlık ve Taoizm bunlardan biridir. Aynı zamanda Taoizm’in çıkış yeri Çin’dir. Bu din, M.Ö. 2. yüzyılın sonlarına doğru çıkmıştır. Ayrıca Çin’de felsefe, bilim ve kültür her zaman gelişmeye devam etmiştir. Konfuçyüs, bu dönemde yetişmiştir.