Esrarı bülbül olan gülşâna çıksın durmasın,
Fethine devam eden merdâna çıksın durmasın.
Her kimin ki derununda demi var devranı var,
Ne lazım nihan etmek meydana çıksın durmasın.
Kendini serdar biliben hasmını zerre handan,
İşte handândan tuğyân olana çıksın durmasın.
Her kimin ki derununda kast için teberi var,
Razıdır oklanmaya Sümman’a çıksın durmasın…
Categories: Şiirler
