Gel gönül konma bu köşke saraya,
Kazanıp sefasın sürmemek de var,
Bu dünya fanidir yoksula baya,
İnsan bir kararda durmamak da var.
Âlemde güvenme gençliğe çağa,
Gel gönül yapışma çürük budağa,
Ne evlâdan güven ne bahçe bağa,
Kazanıp yemişin dermemek de var
Âlemde mercanım la’lim var diye,
Hükm ü sadakat de elim var diye,
Övünme dünyada malım var diye,
Hamd edip zerrece yememek de var
Cümlenin mabudu Hazret-i Huda
Lütf-ı kereminden etmesin cüda,
Ahbaba yârâna eyle elveda
Bir gördüğün bir de görmemek de var
Ne yandın SÜMMANÎ aşkın ahına,
Canım kurban olsun şahlar şahına,
Akıbet gideriz ahret rahına
Gittiğin menzilden dönmemek de var.
Categories: Şiirler
