sormasam da adını
prangalarım söyler…
iki damla göz yaşı akıtan yüreğime..
baharı unutturan sormasam da adını
soldun bir tabeladır asılan düşlerime..
çaresizlik hep sana özgü müdür sanırsın..
yalnız sen mi kararır,küçülür aldanırsın..
beni de sömürüyor bu zalim vaveyla
intihar etme leyla…
bir muamma akşamı közlere sardın beni..
bir türlü aşamıyorum yasaklarını
ulaşamıyorum sofralarına…
mıknatıslı yolların çekiyor ayaklarımı
ölü bir badem gibi öyle durma karşımda
bir ceset olup düşme hüsranın kollarına..
intihar etme leyla..
mevlevi duruşunla eritiyorsun beynimi
çiçekler manzumesi yanaklarından…
iliğim süzülüyor
geç geldin iklimine yalnızlığımın
ağırlayacak yerim kalmadı hicranını
umutlarımdan başka..
gitme mumyalanmadan cilasıyla…
Categories: Şiirler
