Kahramanmaraş, 36° 15′ ve 37° 42′ doğu boylamları ile 27° 11′ ve 38° 36′ kuzey enlemleri arasında yer almaktadır. 14.327 kilometrekarelik bir yüzölçümüne sahiptir. 2019 yılı verilerine göre nüfusu 1.162.599’dur. Bu nüfusun %50,7’si erkeklerden, %49,3’ü de kadınlardan oluşmaktadır. 1990 yılında nüfusu 750 binden fazlaydı. Komşuları Gaziantep, Adana, Malatya, Osmaniye, Adıyaman, Sivas ve Kayseri’dir. Kahramanmaraş’ın, 11 tane ilçesi vardır. Bunlar Onikişubat, Dulkadiroğlu, Elbistan, Afşin, Türkoğlu, Pazarcık, Göksün, Andırın, Çağlayancerit, Nurhak ve Erkinözü’dür. İç Anadolu Bölgesi’nde bulunmaktadır. İl plaka kodu 46’dır. 450’den fazla köyü vardır.

Kahramanmaraş topraklarının %59,7’si dağlık, %24’ü platoluk ve %16,3’ü de ovalık araziden meydana gelmektedir. Şehrin en yüksek dağı 3.081 metre yüksekliğe sahip olan “Nur Dağları”dır. Berit Dağı, Binboğa Dağları, Delihöbek Dağı ve Ahır dağı şehirde bulunan diğer dağlardır. Akarsuları, Ceyhan Irmağı ve Aksu Çayı’dır. Ovaları ise Elbistan Ovası, Göksun Ovası ve Kahramanmaraş Ovası’dır. Kartalkaya Gölü’de şehirde bulunan göldür. Kahramanmaraş’ta; buğday, pirinç, çavdar, fasulye, nohut, mercimek, şeker pancarı, keten tohumu ve ayçiçeği yetiştirilmektedir. Linyit, krom, mermer, kurşun ve barit madenleri şehirde çıkmaktadır. Şehre, karasal iklim hakimdir.

Şehre, Roma İmparatorluğu zamanında “Markasi” deniliyordu. Müslümanların eline geçtikten sonra şehrin ismi “Mar’aş” olarak değiştirildi. Kurtuluş Savaşı sırasında Maraş halkının, işgalci Fransızlara karşı göstermiş olduğu kahramanlıktan dolayı “Kahraman” unvanını almış ve adı “Kahramanmaraş” alarak değiştirilmiştir. Kahramanmaraş’ta; Hititler, Persler, Medler, Asurlular ve Romalılar yaşamışlardır. Milattan sonra 1399 yılına kadar Bizans İmparatorluğu’nun, Arapların, Selçukluların ve Eyyubilerin eline geçmiştir. En son 1399 yılında Osmanlı İmparatorluğu’nun himayesi altına girmiştir. 1919 yılında İlk İngiltere’nin, daha sonra da Fransa’nın işgaline uğramıştır.