Karlofça Antlaşması, Osmanlı İmparatorluğu’nun güç kaybettiğini kabul ettiği ilk antlaşma olması nedeniyle yeri farklıdır. Osmanlı İmparatorluğu zayıflamıştı. Artık eski gücü yoktu. Bunun farkına varan Lehistan, Rusya, Avusturya ve Venedik birlik oluşturdular. Birliğin oluşmasına Papa öncülük etti. 1684 yılında başlayan saldırılar 1687 yılına kadar devam etti. Bu saldırılar sonucu Atina, Mora, Boğdan, Erde ve Polonya elden çıktı. Bu yenilgiler Anadolu’da ve İstanbul’da huzursuzlukların ortaya çıkmasına neden oldu.

Savaşların kaybedilmesini halk, Sultan 4. Mehmed’e bağlıyordu. Sultan Mehmed’e olan tepkinin büyümesi sonucu 4. Mehmed tahttan indirildi. Tahta yerine 2. Süleyman çıkarıldı. Ancak 2. Süleyman’ın da hükümdarlık süresi uzun sürmedi. Vefat etmesinin üzerine 2. Ahmet tahta oturdu.

Avrupa Devletleri, barış antlaşması yapmak isteseler de Osmanlı İmparatorluğu bu teklifi kabul etmedi. Bu da savaşın büyümesine ve Osmanlı’nın kaybının daha da artmasına neden oldu. En son 2. Ahmet’in de vefat etmesi üzerine tahta 2. Mustafa çıktı. Osmanlı’nın saldıracak gücü kalmadı. Hem maddi hem de askeri olarak tükenmişti. 1968 yılında görüşmeler başladı ve 20 Ocak 1699 tarihinde de Karlofça Antlaşması imzalandı.

Antlaşmanın maddeleri:

• Antlaşma 25 yıl geçerli olacaktır.
• Mora Yarımadası, Venediklilere bırakılacak.
• Podolya ve Kamaniçe, Ukrayna’ya bırakılacak.
• Avusturya ile Osmanlı sınırı Sava Nehri olacak.
• Azak Kalesi, Ruslara bırakılacak.
• Rusya, İstanbul’da daimi elçilik bulunduracak.

Bu antlaşma ile Osmanlı ilk defa bu kadar büyük toprak kaybına uğramıştı. Aynı zamanda Rusya da sıcak denizlere inme politikasında bir başarı elde etmiş oldu.