Ah! artık benim de benzim sari,
Damar kanımı dolaştırmıyor.
Hiçbir kıyıya ulaştırmıyor,
Beni Sehrazad’in masalları.

Anlamıyorum dilinden artık
Geceyi saran güzelliğinin;
İçim kor bir kuyu gibi derin,
Bir şey beklemiyor benden artık.

Susmak istiyorum, susmak buğun.
Susmak. hiçbir üzüntü duymadan.
Büyük bir kus iniyor semadan.
Sukut, bu indiğini gördüğün.

Artık tırtılları beslemiyor
Bahçemin orta yerindeki dut.
Başıma kondu ebedi sukut.
Gün yeniden doğmak istemiyor.

Kuşla oldumsa da senli benli,
Beynimi kurcalayan bir kurt var:
Anlamak istiyorum, ne yapar
Rüzgarı boşalınca yelkenli?

ORHAN VELİ KANIK BÜTÜN ŞİİRLERİ