Lokman naçar kaldı nasıl yaradır
Neşter atsan kabukları sökülmez
Kim ne bilsin bu bir bahtı karadır
El zanneder gözyaşı var dökülmez
Yazgımız yazılmış dert ile gama
Ne yer çeker oldu ne taşır sema
Su olsan bir desti bulurdum ama
Aslı çelik kırılırda bükülmez
Sefai’yem özü hilal olmalı
Ar edende yüzü al al olmalı
Sevdiğim yar bana helal olmalı
Diz kırıpta her sofraya çökülmez
Categories: Şiirler
