Manisa, 27° 08′ ve 29° 09′ doğu boylamları ile 38° 04′ ve 39° 58′ kuzey enlemleri arasında yer almaktadır.13.269 kilometrekarelik bir yüzölçümüne sahiptir. 2019 yılı verilerine göre nüfusu 1.538.701’dir. Nüfusun %50,4’ünü erkekler, %49,6’sını ise kadınlar oluşturmaktadır. Nüfusu hızlı artış göstermektedir. 1990 yılında nüfusu 950 bindi. Ege Bölgesinde bulunmaktadır. İl plaka kodu 45’dir. Komşuları Balıkesir, İzmir, Aydın, Uşak, Kütahya, ve Denizli’dir. Manisa’nın 17 tane ilçesi vardır. Bunlar Yunusemre, Akhisar, Şehzadeler, Turgutlu, Salihli, Soma, Alaşehir, Saruhanlı, Kula, Demirci, Kırkağaç, Sarıgöl, Selendi, Ahmetli, Gölmarmara ve Köprübaşı’dır. 800’e yakın köyü vardır.

Manisa topraklarının %54’ü dağlardan, %28’i platolardan ve %18’i de ovalardan oluşmaktadır. Şehrin en yüksek dağı 2.070 metre yüksekliğe sahip olan Bozdağlar’dır. Manisa Dağı, Yunal Dağı ve Çal Dağı’da şehirde bulunan diğer dağlardır. Ovaları; Gediz Ovası ve Bakırçay Ovası’dır. Akarsuları: Gediz Irmağı, Gürdes Çayı ve Bakırçayı’dır. Marmara Gölü, Gölçük Gölü ve Demirköprü Gölü ise Manisa’da bulunan göllerdir. Şehirde, karasal iklim ve Akdeniz iklimi görülmektedir. Üzüm, susam, fasulye, pamuk, bakla, yerfıstığı, zeytin ve buğday şehirde yetiştirilmektedir.

Manisa ismi şehri kuran Mağnetler’den gelmektedir. Kurulduğu zaman şehre “Magnesia Upo Spilo” denilmekteydi. Bu isim zamanla değişti ve Manisa halini aldı. Milattan önce şehirde; Frigler, Lidyalılar, Persler ve Romalılar yaşamışlardır. Roma İmparatorluğu’ndan, Bizans İmparatorluğu’na miras kalmıştır. 1313 ile 1410 yılları arasında Osmanlı İmparatorluğu ile Saruhanlılar arasında el değiştirmiştir. En son 1410 yılında Osmanlı İmparatorluğu himayesi altına girmiştir. 1919-1922 yılları arasında Yunanistan tarafından işgal edilmiştir. Sultan Külliyesi, Manisa Kalesi, Hatuniye Külliyesi, Ulu Camii ve Bekçi Tepe Tümülüsü şehirde bulunan tarihi yerlerdir.