Mersin, 32° 56′ ve 35° 11′ doğu boylamları ile 37° 26′ ve 36° 01′ kuzey enlemleri arasında yer almaktadır. 15.620 kilometrekarelik bir yüzölçümüne sahiptir. 2019 yılı verilerine göre nüfusu 1.814.468’dir. Akdeniz Bölgesi’nde bulunmaktadır. Komşuları Adana, Niğde, Konya, Karaman ve Antalya’dır. Mersin’in, 12 tane ilçesi vardır. Bunlar Aramur, Bozyazı, Aydıncık, Gülnar, Mut, Silifke, Erdemli, Mezitli, Toroslar, Akdeniz, Çamlıyayla ve Tarsus’dur. Şehrin güneyinde Akdeniz vardır. İl plaka kodu 33’tür. 550’den fazla köyü bulunmaktadır.

Mersin topraklarının %59’u dağlardan, %30’u platolardan ve %11’i de ovalardan meydana gelmektedir. Şehrin dağları; Batı Toros Dağları, Akçalı Dağları, Bolkar Dağları, Mor Dağ ve Büyük Eğri Dağı’dır. Ovaları Berden Ovası, Tarsus Ovası, Anamur Ovası ve Silifke Ovası’dır. Akgöl, Paradeniz Gölü ve Keklik Gölü ise şehirde bulunan göllerdir. Mersin’in kıyı kesimine Akdeniz iklimi, iç kesimlerine ise karasal iklim hakimdir. Şehir, orman bakımından zengindir. Mersin’de; buğday, çavdar, nohut, portakal, zeytin ve limon yetişmektedir. Krom, bakır, demir, kurşun ve çinko madenleri ise şehirde çıkmaktadır.

Selçuklular zamanında şehire, “İçel” adı verilmiştir. Cumhuriyet dönemine kadar da bu isim ile anılmıştır. Daha sonra ismi, “Mersin” olarak değiştirilmiştir. Kizuvanta Krallığı, Kue Krallığı, Persler, Selokidler ve Roma İmparatorluğu şehre hakim olmuşlardır. Milattan sonra ise Bizans İmparatorluğu ile Araplar arasında el değiştirmiştir. 1082’de Selçukluların, 1357’de Karamanoğulları’nın ve 1516 yılında da Osmanlı İmparatorluğu’nun egemenliği altına girmiştir. 1918 ile 1922 yılları arasında İngilizlerin işgaline uğramıştır. İşgalden sonra Türkiye Cumhuriyeti’nin bir ili olmuştur.