Muğla, 27° 13′ ve 29° 46′ doğu boylamları ile 36° 17′ ve 37° 33 kuzey enlemleri arasında yer almaktadır. 12.974 kilometrekarelik bir yüzölçümüne sahiptir. 2019 yılı verilerine göre nüfusu 990.429’dur. Bu nüfusun %51’ini erkekler, %49’unu da kadınlar oluşturmaktadır. 1990 yılında nüfusu 400 binden fazlaydı. Ege Bölgesinde bulunmaktadır. İl plaka kodu 48’dir. Komşuları Aydın, Burdur, Antalya ve Denizli’dir. Batısında Ege Denizi, güneyinde ise Akdeniz vardır. Muğla’nın, 13 tane ilçesi vardır. Bunlar Bodrum, Fethiye, Milas, Menteşe, Marmaris, Seydikemer, Ortaca, Yatağan, Dalaman, Köyceğiz, Ula, Datça ve Kavaklıdere’dir. 400’den fazla köyü vardır.
Muğla topraklarının %77’si dağlardan, %12’si platolardan ve %11’i de ovalardan oluşmaktadır. Şehirde bulunan dağlar Doğu Menteşe Dağları, Gölgeli Dağı, Balaban Dağı ve Akdağlar’dır. Ovaları; Dalaman Ovası, Kargıcak Çayo, Namnam Çayı ve Sarıçay’dır. Köyceğiz Gölü, Bafa Gölü ve Denzicik Gölü’de şehirde bulunan göllerdir. Muğla’ya, Akdeniz iklimi hakimdir. Şehirde buğday, darı, mısır, yerfıstığı, tütün, susam, pamuk ve zeytin yetiştirilmektedir. Linyit, demir, manganez ve krom gibi madenler şehirde çıkmaktadır.
Şehre, “Muğlu” ismi Selçuklular zamanında verilmiştir. Şehri fetheden komutan olan Muğlu Bey’e ithafen verilmiştir. Zamanla da Muğla halini almıştır. Milattan önce Persler, Selökidler ve Romalılar şehirde yaşamışlardır. Roma’dan, Bizans İmparatorluğu’na kalmıştır. 1300 ile 1431 yılları arasında sürekli Osmanlı İmparatorluğu ile Menteşeoğulları arasında el değiştirmiştir. En son ise Osmanlı İmparatorluğu’nun himayesi altına girmiştir. Kurtuluş Savaşı yıllarında Muğla, İtalyanlar tarafından işgal edildi. Ulu Camii, Şeyh Camii, Ahmed Gazi Medresesi, Müsgebi ve Dirmil, Kridos, Kavnos ve Lagine şehirdeki tarihi yerlerdir.
