Saat, gün içerisindeki zamanı gösteren araçtır. Bir gün 12 saate, 1 saat de 60 dakikaya bölünmüştür. Bu durum Yüzlerce yıldır aynıdır. Mısırlılar ve Babilliler de günü aynı şekilde dilimlere ayırmışlardı. İnsanlar günümüze kadar saati hesaplamak için bir çok alet kullanmışlardır.

Güneşe, yıldızlara ve suya bakarak saati bulmaya çalışmışlardır. Ortaya bir çubuk dikip onun gölgesine bakarak saati hesaplamaya çalışmışlardır. Bu saat sadece sadece gündüzleri kullanılıyordu. Su ve kum saatleri de uzun yıllar kullanılmıştır. İkisinin de çalışma sistemleri aynıydı. Altı delik bir kabın içerisine su veya ince kum konuluyordu. İçerisindeki malzeme alt tarafa akıyor böylece saat hesaplanıyordu. Su saatini ilk Mısırlılar keşfetmişlerdir. Bir çok medeniyet de bu saati kullanmıştır. Bu saatlerin de sıkıntıları vardı. Su saati soğuk zamanlarda donuyordu ve ikisi de bittiği zaman tekrardan doldurmak gerekiyordu. Aynı zamanda yanılmalara da sebep oluyordu. Su saati, mekanik saatler bulunana kadar kullanılmıştır. Günümüzde kum saatleri süs eşyası olarak kullanılmaktadır.

İnsanlar için en kullanışlı saatler mekanik saatler olmuştur. İlk mekanik saatler 14. yüzyılda Fransa’da ortaya çıkmıştır. Mekanik saatler ortaya çıktığında herkes tarafından kullanılabilecek durumda değildi. Sadece kiliselerde kullanılabiliyordu. Saatler, zamanla küçüldü ve gelişti. 24 saat dilimini hesaplayacak ve hata payı sıfır olacak duruma geldi. Kol saatleri de 19. yüzyılda kullanılmaya başlandı. Günümüzde saatler elektronik sisteme dönmeye başladı.