“Yakup Kadri’ye” Bî-haber gövdeme gelmiş konmuş,Müteheyyiç, mütekallis bir baş;Ayırır sanki bu baştan etimiÖmr-i ehrâma muâdil bir yaş! .. Ürkerim kendi hayâlâtımdan,Sanki kandır şakağımdan akıyor;Bir kızıl çehrede âteş gözlerBana güya ki içimden bakıyor. Bu cehennemde yetişmiş kafayaKanlı bir lokmadır ancak mihenim,Ah ya Rabbî, nasıl birleştiBu çetin başla bu suçsuz […]
Münfail bir sema-yı giryanınZerdî-yi iğbirarı altındaMünkeşif bir hazan-ı nâlânınGird-bâdî-yi gam-nisârında Soluvermiş, peride-reng-i bahar,Mesti-yi inkisar içinde nihanBir çiçek gördüğüm zaman güzelim!Ufk-ı uryân-ı ömr-i tarımda, Bir sehâb-î nihan içinde iyân,Sarı bir çehre… Ah o dem görürümSarı bir çehre, bir hayal-i besim, Oh, ey yâr-ı bî-vefâ! Bilmem,Bu soluk renkli, münkesir, ebkem […]
Her akşam üstü ufuklarda bir selâm ararımHer akşam üstü uzak bir semâ-yi muzlimden.Sükût ü zulmet olan bir muhît-i mü’limdenDoğar hayâtıma bir hicr-i dâimi sanırım. Semâ, senin o zamân mâteminle, hüznünleDeniz, senin o zaman hâtıranla mâlidir.Havâda son nefesin ye’s-i rûhu hâkîdir,Akar sular, dereler son nidâ-yi ye’sinle. Emellerimde bu dem […]
KalbimBenim bir ormandı,İsimsiz, asude,Bir büyük orman;Ve gölgelerinde revanOlan hafi suların aks-i şevk-i müttaridiDağıtırken sükutu bihude,Düşünürdüm ki, hangi gün, ne zaman,Ne zamanGirecektin o kalb-i mes’ude? Etmeden zehr-bad-ı fasl-ı elemReng-i eşcar ü abı fersude,Dolacak mıydı seslerin, bilmemO tehi saye zar-ı mesdude? Sanki hicrana bir teselliydiŞeceristan-ı kalb içinde revanOlan hafi suların […]
Ağaçların seheri zirvesinde titreşiyorTuyûr-ı fâniye-i âlem-i tahayyül ü hâb.Semâyı kaplayacak, şimdi, gâzeler gibi nûrZavallılar kalacaklar esir-i ufk-ı türâb. Ve onların gözü eyler nücûm-ı fecre itâbVe onların sesi eyler «nihayet»i işrâb… AHMET HAŞİM BÜTÜN ŞİİRLERİ
Aşkın bu karanlık gecesinde,Hicranımı duydum, seni andım,Firkatzede bülbül gibi yandım AHMET HAŞİM BÜTÜN ŞİİRLERİ
Yeşil sularda, büyük inciden çiçekler açarGümüş böcekler okur aba bir neşide-i hab,Durur sevahilin üstünde, biheves, bitab,Güneş ziyasını içmiş benat-ı hab-ı serab. AHMET HAŞİM BÜTÜN ŞİİRLERİ
Şu bakır zirvelerin ardındanBir süvari geliyor kan rengi.Başlıyor şimdi malül akşamdaSon ışıklarla bulutlar cengi. Bir bakır tasta alev şimdi havuzSuya saplandı kızıl mızraklar.Açılıp kıvranarak göklerdeUçuyor parçalanan bayraklar. AHMET HAŞİM BÜTÜN ŞİİRLERİ
Bir Acem bahçesi, bir seccâde,Dolduran havzı ateşten bâde…Ne kadar gamlı bu akşam vakti…Bakışın benzemiyor mu’tade. Gök yeşil, yer sarı, mercân dallar,Dalmış üstündeki kuşlar yâda;Bize bir zevk-i tahattur kaldıBu sönen, gölgelenen dünyâda! AHMET HAŞİM BÜTÜN ŞİİRLERİ
Bir gamlı hazânın seherinde,Isrâra ne hâcet yine bülbül? Bil, kalbimizin bahçelerinde,Cân verdi senin söylediğin gül. Savrulmada gül şimdi havada,Gün doğmada bir başka ziyâda. AHMET HAŞİM BÜTÜN ŞİİRLERİ
KalbimBenim bir ormandı,İsimsiz, asude,Bir büyük orman;Ve gölgelerinde revanOlan hafi suların aks-i şevk-i müttaridiDağıtırken sükutu bihude,Düşünürdüm ki, hangi gün, ne zaman,Ne zamanGirecektin o kalb-i mes’ude? AHMET HAŞİM BÜTÜN ŞİİRLERİ
Canan gülüyor eski yerindeCanan ki gündüzleri gelmezAkşam görünür havuz üzerinde,Mehtab, kemer taze belindeÜstünde sema, gizli bir örtüYıldızlar, onun gülüdür elinde… AHMET HAŞİM BÜTÜN ŞİİRLERİ
Bir taraf bahçe, bir tarafta dere,Gel uzan sevgilim, benimle yere,Suyu yakuta döndüren bu hazanBizi gark eyliyor düşüncelere AHMET HAŞİM BÜTÜN ŞİİRLERİ
Dönsek mi bu aşkın şafağındanGitsek mi ekaalîm-i leyâle?Bizden daha evvel erişenlerAğlar bugün evvelki hayâle. Dönmek mi? Ne mümkün geri dönmekDüştüyse gönüller bu melâle?Bir eldir ufuklardan uzanmışZulmet bizi çekmekte visale… AHMET HAŞİM BÜTÜN ŞİİRLERİ
Şairdir şiiri anlatanŞairdir seni tanıyanŞairdir duyguları yaşayanŞairdir size bakan AHMET HAŞİM BÜTÜN ŞİİRLERİ
Su değil, mesimin havası akanDuyduğun yaprağın, dalın sesidirSuda yıldızların parıltısıdırBu karanlıkta bazı bazı çakan… AHMET HAŞİM BÜTÜN ŞİİRLERİ
Yarin dudaklarından bana ulaştırılmış olan bir ateştir bu güller. Aşık, yüz bulamayan adamdır. Seyahat, hele deniz seyahati, ruhun bütün dertlerine devadır. Karanlık, ölümün bir cüz’üdür. Günümüzde aşık olan sevdiğinden karşılık göremeyen kişidir. Sen sevmeyi bilmedin ki ölmeyi bilesin. Çünkü sevmeyi bilmeyenler ölmeyi de bilemez. Nasıl ki yaşlılık ölüme […]
Ziya-yı şemse kapanmış bütün deriçeleriBir öyle hücreye benzer ki ömrümün kederi. Gubar-ı ye’s ü fena sinmiş orda elvanaEmel, heves bırakılmış sükut u nisyana. Bütün hadayık-ı histen o toplanan ezharUyur mekaabir-i minada bi-ümid-i bahar. Bu penbe gül, bu gül ağır ağır erimişÜzerlerinde değiştikçe her mükedder kış. Ocak harab ü […]
Bir gamlı hazânın seherinde,Isrâra ne hâcet yine bülbül? Bil, kalbimizin bahçelerinde,Cân verdi senin söylediğin gül. Savrulmada gül şimdi havada,Gün doğmada bir başka ziyâda. AHMET HAŞİM BÜTÜN ŞİİRLERİ
Ateş gibi bir nehr akıyorduRuhumla o ruhun arasındanBahsetti derinden ona halimAşkın bu onulmaz yarasından. Vurdukça bu nehrin ona aksiKaçtım o bakıştan, o dudaktanBaktım ona sesizce uzaktanVurdukça bu aşkın ona aksi… AHMET HAŞİM BÜTÜN ŞİİRLERİ
