Ankara’dan Ayrılırken Kırmızı-2 – Nurullah Genç
Susuzdum; çöl kalbiminEn ağrıyan yanındaydı o akşam Çocukluğumda ırmaklarınTerk edip gittiği her yerde banaBir korku kalıyorduBir titreyişBir sızıYeniden büründüm yer kabuğunaDumanlı dağlara savurdu beniAnkara’dan ayrılırken kırmızı Düş yangınlarımda açan çiçeğinO dupduru, gözyaşıyla ıslanmışYaprakları arasınaÖmrümün en nazeninEn karanlık sırlarını bıraktımŞimdi her birinde bir Leyla kelebeğiAlıyor ruhumu kanatlarınaKafdağı’ndan avucuma sessizceBırakıyor […]