Saç Şiiri – Arif Nihat Asya
Akran değiliz diyeBeni çevirme geri:Saçım ağarmış.. fakatKararır, geceleri. ARİF NİHAT ASYA BÜTÜN ŞİİRLERİ
Tanımadı Şiiri – Arif Nihat Asya
Türküm müjdeydi ülkeyeGezdim söyleye söyleyeBir gün söylemedim diyeTürküm beni tanımadı Onlar bacım,onlar ağamOnlardır sevincim tasamAhmet’im, Mehmet’im, Suna’mGüllü’m beni tanımadı Elimde doğmuş kuzularBir gün benden soğudularSordum ne oldunuz ne varSürüm beni tanımadı Daha dün sözleştik şurdaDüğün hazırladım YurdaEller beni tanıdı daSözlüm beni tanımadı Yine sizinleyim dedimNasılsam öyleyim dedimÇıkıp ta […]
Tanrıya Sesleniş Şiiri – Arif Nihat Asya
Elsizlere el, dilsizlere dil ver yeniden,Lütfet, bize bin şanlı nesil ver yeniden,Dünyayı alıp avcuna bir gün Tanrım,Avcunda bu dünyaya şekil ver yeniden. ARİF NİHAT ASYA BÜTÜN ŞİİRLERİ
Sigara Çeşitleri Şiiri – Arif Nihat Asya
Dolup taşar camekanlarda her çeşit sigara;O eskidir, bu yeni…‘En zararlı olan, hangi cinstir? ‘ dersenDerim: ‘İçilmeyeni! ‘ ARİF NİHAT ASYA BÜTÜN ŞİİRLERİ
Yoğuz Şiiri – Arif Nihat Asya
Yoksa şu yaprakta YavuzYoksa şu sayfada OğuzBizde yoğuz bizde yoğuz Elimizden siz tutunuzİmdadımıza koşunuzDaha çoğuz daha çoğuz Kervanımız dizi diziBırakma Yarabbim biziBizler yalnız sana kuluz…. ARİF NİHAT ASYA BÜTÜN ŞİİRLERİ
Kanatlar Şiiri – Arif Nihat Asya
Yaşamaktan mı yorgunum, bilmemSeni günlerce beklemekten mi?Yine yoldan geyik geyik sekişinGün sönerken mi, ay batarken mi? Söyle:Memnun musun uzaklardaYuvan aydın gönülcüğün şen mi? Yine kalsın mı, dizlerimde başınYine koynumda can çekişsen mi…Kim sorar,ey hayat,kim düşünürKi vakit geç mi yoksa erken mi? Söyle:Memnun musun uzaklardaYuvan aydın gönülcüğün şen mi? […]
Kubbeler Şiiri – Arif Nihat Asya
Dün başlar seferber, eller seferber;Kurşun eritildi, mermer çekildi.Bunlar, bu kubbeler, bu minarelerAkçayla olacak işler değildi. Böyle bir gemide yendi suyu NUH.Ve bu yelkenlerde kanatlandı RUH. Taşıtıp kalyonla pırlanta, inciAbide haline koydu sevinciGergefle işleyip bir inci sultanKi çiçek verirdi saksıya koysan, Bulabildinse ey yolcu yeriniHepsinin alnında altından bir ay.Seyret […]
D-III Şiiri – Arif Nihat Asya
Yatırırken bu sedef kakmalı şimşir beşiğeNeyle kundakladılar Hazret-i Mevlânâ’yı? Perdelerden taşırıp neyleri çığlık çığlıkNeyle kundakladılar Hazret-i Mevlânâ’yı. Bir, ipekten ve köpükten yaratılmış yumuşakTüyle kundakladılar Hazret-i Mevlânâ’yı. Kıyılardan, ovalardan dererek inciyle,Çiyle kundakladılar Hazret-i Mevlânâ’yı. Gece, mehtâbı elekten geçirip kirpiklerAyla kundakladılar Hazret-i Mevlânâ’yı. Mesnevî’sinde bir altın lüleden nûr akıtıpÖyle kundakladılar […]
Dağlar Şiiri – Arif Nihat Asya
Çekmece’den Maltepe’den ileriGitmemiş Sâdâbâd çelebileriAlem tepesine Alemdağ derler…Böyle bilmiş böyle yazmış eserler. Dağlar var karanlık, dağlar var beyaz.Korka korka eteğinden öper yaz;Ağrıdağ, Babadağ, Gâvurdağ, IlgazKubbelerdir…dolaşır, aşılmaz. Tendürük’te, Kop’ta Palandöken’deKurtların payı var gelip geçende…Ki alırlar vermek istemesen de! Dağlar var, tahtından inmeyen sultanDağlar var, yapılmış bundan, buluttan…Dağlar var ki […]
Sen Şiiri – Arif Nihat Asya
Koku, tad, sıcak… sende her aradığım vardı:Seni soğuk bulanlar, ısıtamayanlardı. ARİF NİHAT ASYA BÜTÜN ŞİİRLERİ
Dağlara Şiiri – Arif Nihat Asya
Doruk beyaz, dere mavi;Etekler, yeşil çuhadan..Dağlar, koskoca dünyayıİkiye böler ortadan…Ki nesi kalır dünyanınDağları çeksen aradan? Kartal, süzülür yuvadan;Yuvası vardır kayadan.Dağlarda kartopu diyeBirbirine ay atanKızlar… ki dudakları al…Alları, değil boyadan. Dağ uykulariyle mahmurYüzlerini, gün doğmadan,Seyrederler, ya suyun yaAyın tuttuğu aynadan. Yaratırken şu dünyayıYeri, göğüyle yaradan,Dağı sahiden yaratmış,Geri kalanı şakadan!Kurtlarına […]
Misafirler Şiiri – Arif Nihat Asya
‘Tanrı misafiriyiz.’ deyip kondular Tanrı’m!Benim evimi senin evin sandılar, Tanrı’m! ARİF NİHAT ASYA BÜTÜN ŞİİRLERİ
Yollar Şiiri – Arif Nihat Asya
Varsın biraz da yollar çeksin benim cefamıArtık verin çocuklar, artık verin asamı!.Bir başka kâinata, bir başka yurda yol var;Siz örtünün garipler siz örtünün abamı!Yorgun düşüp uzandım altında asumanın;Gölgende buldum ey dal bir anne ihtimamı.Şahane manzaraydı dünya sınırlarındaBir kubbenin rüku’u, bir zirvenin kıyamı. Yükseklerinde ömrün dağlar, sular kovuklar:Yükseklerin diliyle […]
Ayak İzleri Şiiri – Arif Nihat Asya
Varlığından şu güzel ülkeyi kurtarsak da;Adımından kalan izler, lekedir toprakta! ARİF NİHAT ASYA BÜTÜN ŞİİRLERİ
Balıklıgöl Şiiri – Arif Nihat Asya
Senin ey gönül, siyah balıklarınaYem atar yolcular, gelip, burdanVer derinden bakanların gözüneGörünür bir beyaz balık, nurdan. ARİF NİHAT ASYA BÜTÜN ŞİİRLERİ
Tanımak Şiiri – Arif Nihat Asya
Türküm müjdeydi ülkeyeGezdim söyleye söyleyeBir gün söylemedim diyeTürküm beni tanımadı! Onlar bacım, onlar ağamOnlardı sevincim, tasamAhmed’im, Mehmed’im Suna’mGüllü’m beni tanımadı! Kalkacaktı yokuş-inişTaşlar verecekti yemişBir ölçü tutturdum genişÖlçüm beni tanımadı! Hayal değil hakikattımDağ yardım, kayalar attımElinde küskü Ferhat’tımKüsküm beni tanımadı! Döndüm dolaştım vatanıGördüm gözettim her yanıÖrttüm açıkta yatanıÖrtüm beni […]
Katil Şiiri – Arif Nihat Asya
Sen de bilirsin ki, iki kurşunla;Bana kolay kolay gelmezdi ölüm.İstedim ki sana ‘kaatil’ desinler:Bunun’çin öldüm. ARİF NİHAT ASYA BÜTÜN ŞİİRLERİ
Arif Nihat Asya Şiirleri
SAÇ SEN D-III SENİ DUA AĞIT AĞRI HİSSE MAVİ NAAT MARŞ ANNE FIRAT KATİL ŞEKER GERİCİ YOĞUZ İKİZLER VATAN SAN’AT ONLAR YİĞİTİM BAYRAK DÜŞLER ÖPMEK YOLLAR DAĞLAR TEPELER TANIMAK GÜZELLİK DAĞLARA KUBBELER İNANMAK TANIMADI VAN GÖLÜ KANATLAR BALIKLIGÖL MİSAFİRLER ÜLKÜCÜLER ALPARSLAN AYAK İZLERİ BAŞÖRTÜSÜ FETİH MARŞI AFF-I UMUMİ […]
Öpmek Şiiri – Arif Nihat Asya
Yanaklar öpmedesin, öptürüp yanaklarını;Böyle geçsin bu günlerin varsın.Sen ey çocuk! Öpülüp öpmenin ne olduğunu;Dudaklarında dudaklar duyunca anlarsın! ARİF NİHAT ASYA BÜTÜN ŞİİRLERİ
Onlar Şiiri – Arif Nihat Asya
Nerde kaldı o anlar ki,Analar kurt doğururdu,Hilkat insan çamurunuDestanlarla yoğururdu. Nerde o yiğitler ki gürSesleri ülkeyi bürür,“Yürü!” dese dağlar yürür,“Dur!” dese kalpler dururdu? Yurda, baş dedikleri birAğır adakla geldilerVe şu bayraksız dünyaya,Bayrakla geldiler. Kopardılar ayı gökten,Bir ipek dala astılar…Yurt dediler, gölgesineAyaklarını bastılar. Yeryüzünün göbeğindeKuruldu Kurultayları…Günleri sönmek bilmedi,Yere düşmedi […]
