Bana sor sevgili kâri’, sana ben söyleyeyim,Ne hüviyyette şu karşında duran eş’ârım:Bir yığın söz ki, samîmiyyeti ancak hüneri;Ne tasannu’ bilirim, çünkü, ne san’atkârım.Şi’r için “gözyaşı” derler; onu bilmem, yalnız,Aczimin giryesidir bence bütün âsârım!Ağlarım, ağlatamam; hissederim, söyleyemem;Dili yok kalbimin, ondan ne kadar bîzârım!Oku, şâyed sana bir hisli yürek lâzımsa;Oku, […]
O yeşil toprağın ey yüzler ağartan Karesi,Şimdi binlerce şehîdin kanayan makberesi.Sana hasret kalan evlâdın için dünyâdaVarsa kahrolmadan ârâm edecek yer neresi?Hani gökkubbenin altında görülmüş mü eşin?Dağların bağ, hele vâdîlerin altın deresi!Ey benim her taşı bir ma’bed-i îman yurdum,Seni er geç bana mutlak verecek Ma’bûd’um! MEHMET AKİF ERSOY BÜTÜN […]
Dalâile düşmüşlerden başka kim Rabbinin rahmetinden ümîdini keser?(Hicr Suresi, 56. Ayet) Lâkin, hani bir nefhası yok sende ümîdin!«Ölmüş» mü dedin? Âh onu öldürmeli miydin?Hakkın ezelî fecri boğulmazdı, a zâlim,Ferdâların artık göreceksin ki ne muzlim!Onsuz yürürüm dersen, emîn ol ki yürünmez.Yıllarca bakınsan, bir ufak lem’a görünmez.Beyninde uğuldar durur emvâcı […]
«Arkamda kalırsın, beni rahmetle anarsın.»Derdim, sana baktıkça, a bîçâre kitâbım!Kim derdi ki: Sen çök de senin arkana kalsın,Uğrunda harâb eylediğim ömr-i harâbım? MEHMET AKİF ERSOY BÜTÜN ŞİİRLERİ
İki üç balta ayırmaz bizi mazimizden.Ağacın kökü madem ki derindir cidden,Dalı kopmuş, ne olur? Gövdesi gitmiş, ne zarar?O, bakarsın, yine üstündeki edvarı yarar,Yükselir, fışkırıp, afak-ı perişanımıza;Yine bir vaha serer kavrulan imanımıza. MEHMET AKİF ERSOY BÜTÜN ŞİİRLERİ
Köylünün bir şeyi yok, sıhhatı, ahlakı bitik;Bak o sırtındaki mintan bile tiftik tiftik. Bir kemik, bir deridir ölmedi kaldıysa diri;Nerde evvelki refahın ancak onda biri? Dam çökük, arsa rehin, bahceyi icra ister;Bir kalem borca bedel faizi defter defter! Hiç bakım görmediğinden mi nedendir, toprak,Verilen tohmu da inkar edecek, […]
Coşar âvîzeler artık, köpürür kandiller;Bu ışık çağlayanından bütün âfâk inler!Yalının cebhesi, Ülker gibi, baştan başa nûr;Nîm açık pencereler, reng ü ziyâdan mahmûr.Al, yeşil, mâvi fenerlerle donanmış kıyılar;Serv-i sîmînler atılmış suya, titrer par par.Dalgalardan seken üç çifte kayıklar sökerek,Süzülür sâhile, şâhin gibi, yüzlerce kürek.Bir taraftan bu akın yükseledursun karaya;Bir […]
Sade bir sözdür fakat hikmetlerin en mücmeli:Bir halas imkanı var: Ahlakımız yükselmeli,Yoksa pek korkunç olur katmerleşip hüsranımız…Çünkü hem dünya gider, hem din, eğer yapmazsanız. MEHMET AKİF ERSOY BÜTÜN ŞİİRLERİ
Müslümanlık nerde bizden geçmiş insanlık bileAlem aldatmaksa maksat aldanan yok nafileKaç hakiki müslüman gördümse hep makberdedirMüslümanlık bilmem ama galiba göklerdedir Varsa şayet söyleyin bir parçık insafınızBöyle kansızmıydı haşa kahraman eslafınızBöyle düşmüşmüydü herkes ayrılık sevdasınaBenzeyip şirasesiz bir mushafın eczasınaHiç görülmüşmüydü olsun kayd ı vahdet tarumarBöyle olmuşmuydu millet can evinden […]
Kendi feryâdımdır ancak ses veren feryâdıma…Kimseler yok, âşinâdan büsbütün hâlî diyâr.«Nerde yârânım? » diyorken ben bülend âvâz ile,«Nerde yârânım! » diyor vâdî, beyâbân, kûhsâr. MEHMET AKİF ERSOY BÜTÜN ŞİİRLERİ
Bir insan öldü mü ondan kalacak eseri,Bir eşek göçtü mü ondan da nihayet semeri. MEHMET AKİF ERSOY BÜTÜN ŞİİRLERİ
Sefâlet olsa hattâ müntehâsı râh-ı irfânın,Yakışmaz fâriğ olmak bir zaman kesb-i fazîletten.Cehâletten utanmak kendine âiddir insânın;Fakat eyyâm utansın «bî-nasîb erbâb-ı himmetten! » MEHMET AKİF ERSOY BÜTÜN ŞİİRLERİ
sokakta sâde bir ‘âmîn! ‘ sadâsıdır gidiyor:mahalle halkı birikmiş, imam duâ ediyor.basık bir ev; kapının iç yanında bir tâbût,başında çınlayan âvâzı dinliyor, mebhût;denildi: ‘fâtiha! ‘; âmîni kestiler bu sefer,göğüsler inledi, derken, açık duran eller,hazîn alınları bir kerre okşayıp indi;deminki zemzemeler bir zaman için dindi.duyuldu sonra imâmın nidâ-yı mağmûmu,diyordu:– […]
«Odama girdim; kapıyı kapadım; ağlamaya başladım:O gün akşama kadar İslâm’ın garibliğine,müslümanların inhitâtına ağladım, ağladım…»SebîlürreşâdŞimal müslümanlarından Atâullah Behâeddin Görünmez âşinâ bir çehre olsun reh-güzârında;Ne gurbettir çöken İslâm’a İslâm’ın diyârında?Umar mıydın ki: Ma’bedler, ibâdetler yetîm olsun?Ezanlar arkasından ağlasın bir nesl-i me’yûsun?Umar mıydın: Cemâ’at bekleyip durdukça minberler,Dikilmiş dört direk görsün, serilmiş […]
Ne odunmuş babanız: Olmadı bir baltaya sap!Ona siz benzemeyin, sonra ateştir yolunuz.Meşe hâlinde yaşanmaz, o zamanlar geçti;Gelen incelmiş adam devri, hemen yontulunuz.Ama dikkatli olun: Bir kafanız yontulacak;Sakın aldanmayın: İncelmeye gelmez kolunuz! MEHMET AKİF ERSOY BÜTÜN ŞİİRLERİ
Ey bâd-i sabâ, ahde vefâ, böyle mi sizde?Yelkenle koşarken hani, kırlarda, denizde,Hâtırlamadın Heybeli’den geçmeyi, heyhât! ..Gûyâ edecektin, hani, takdîm-i tahiyyât,Hilvanlıların sevgili Abbâs’ına bizden. Ey bâd-i sabâ, kurtulamazsın, elimizden.Biz, neyse, fakat, şâirimiz var ki, belâdır;Söz dinletemezsin, ukalâdır, sukalâdır.Asrın hani yüz kıble değiştirse şu’ûnu,Tek ibre bilir, kendisi ancak; o da: […]
“İşte sana, onların kendi yolsuzlukları yüzünden ıpıssız kalan yurtları! ..”(Kur’an, Neml, 52) Geçenler varsa İslâm’ın şu çiğnenmiş diyârından;Şu yüz binlerce yurdun kanlı, zâirsiz mezârından;Yürekler parçalar bir nevha dinler reh-güzârından.Bu mâtem, kim bilir, kaç münkesir kalbin gubârındanHurûş etmekte, son ümmîdinin son inkisârından? Evet, son inkisârından ki yoktur cebrin imkânı:Batıp […]
Kasr-ı Gülşen’sin evet, lâkin gönüller şen değil.Durduğum, mâzîne hürmet, yoksa neşvemden değil.Var mı loş sînende cânandan kalan nûr izleri?Ey yeşil yurt, istenen senden odur, sînen değil… MEHMET AKİF ERSOY BÜTÜN ŞİİRLERİ
“İşte sana, onların kendi yolsuzlukları yüzünden ıpıssız kalan yurtları! ..”(Kur’an, Neml, 52) Geçenler varsa İslâm’ın şu çiğnenmiş diyârından;Şu yüz binlerce yurdun kanlı, zâirsiz mezârından;Yürekler parçalar bir nevha dinler reh-güzârından.Bu mâtem, kim bilir, kaç münkesir kalbin gubârındanHurûş etmekte, son ümmîdinin son inkisârından? Evet, son inkisârından ki yoktur cebrin imkânı:Batıp […]
Safahât’ımda, evet, şi’r arayan hiç bulamaz;Yalınız, bir yeri hakkında «Hazîn işte bu! » der.Küfe? Yok. Kahve? Hayır. Hasta? Değil. Hangisi ya?Üç buçuk nazma gömülmüş koca bir ömr-i heder! MEHMET AKİF ERSOY BÜTÜN ŞİİRLERİ
