Ziya Gökalp Şiirleri
KÖY LİSAN NİÇİN? TURAN TÜRKÇE ALA GEYİK MEDENİYET KURT İLE AYI ALİ KEMAL’E ASKER DUASI UYU YAVRUM ANNE SEVGİSİ ALTIN DESTANI CENK TÜRKÜSÜ KENDİNE DOĞRU ÇOBANLA BÜLBÜL TÜRK OĞULLARINA
KÖY LİSAN NİÇİN? TURAN TÜRKÇE ALA GEYİK MEDENİYET KURT İLE AYI ALİ KEMAL’E ASKER DUASI UYU YAVRUM ANNE SEVGİSİ ALTIN DESTANI CENK TÜRKÜSÜ KENDİNE DOĞRU ÇOBANLA BÜLBÜL TÜRK OĞULLARINA
Bu halkın başında bir kahraman var,Şan onundur ama millete yarar.Haklıdır bu şandan korksa düşmanlarDostlardan da varmış tiksinen, niçin?Arttıkça bu dâhi Türk’ün şöhretiDağılan milletin arttı vahdetiSulhta da faydalı böyle kuvvetiYıpratmak daha harp bitmeden niçin?Toplandı Lozan’da dostlar, düşmanlarLloyd George saçıyor yine bühtanlarLâzımken müttehit olmak bu anlarAyrılanlar varmış sürüden niçin?Millet fedâidir […]
Düşman yine öz yurduna el attı,Mezarından Ata’n kılıç uzattı,Yürü diyor, hakkı zulüm kanattı,Attilâ’nın oğlusun sen unutma! Medeniyet deme, duymaz, o sağır;Taş üstünde taş kalmasın durma kır:Kafalarla düz yol olsun her bayır,Attilâ’nın oğlusun sen unutma! Koş, Plevne yine al bayrak taksın,Gece gündüz Tuna suyu kan aksın,Yaksın kahrın, bütün Balkan’ı […]
Kurt kocadı, kötürüm oldu,Bunu sezen bir genç atıYakaladı kurdu yoldu,Dedi: ‘Haydi tüysüz dayı, Yürü, yine yiğitlik sat;Dar et bize yeşil yurdu! ‘Piçlerine dedi: ‘FırsatKaçırmayın, boğun kurdu! ‘ Zavallı kurt öldü, indeBeş yavrusu kaldı öksüzFakat bir kaç yıl içindeBunlar birer yiğit, gürbüz Kurt olarak saldırdılar,Yeşil yurttan ayılarınVücudunu kaldırdılar.Çocuklarım ibret […]
Atanın içkisi köpüklü kımız,Arpa suyu içme! dedi bir Kırgız! Evinin yemişi erikle elma,Komşunun bağından hurmayı alma! Başka dile uymaz annenin sesi,Her sözün ararsan vardır Türkçesi! Duymadan düşünme, görme sezmeden,Kendi duygun olsun usunu yeden! Dile, yap! Tanrı’nın sensin bileği,Göktürk’ün sendedir yüce dileği! Demir sana tapar, şimşek baş eğer,İsteme, sen […]
Çoban kaval çaldı,sordu bülbüle:“Sürülerin hani,ovan nerede? ”Bülbül sordu,boynu bükük bir güle:“Şarkılarım hani,yavrum nerede? ” Ağla çoban ağla.Ovan kalmadı.Göz yaşı dök bülbül,yuvan kalmadı. Çoban dedi:”Ülkeler hep gitse de,Kopmaz bende Anadolu Ülkesi,”Bülbül dedi:”Düşman Hased etse deİstanbul da şakıyacak Türk sesi” Çalış çoban,kurtar öz yurdunu.Şairlerden topla,bülbül bir ordu. Çoban dedi:”Edirne’den ta […]
Uyu yavrum, uyanacak günler var,Yarınları gözetleyen dünler var.Baban şehit izlerinde ünler var.O izlerde sen de dolaşÖç gününe sen tezce ulaşUyu yavrum, tepesinde haç yatanCamiler vardır bu mu seni ağlatan?Dayanamaz çiğnenmeye bu vatanCamilere götür hilal,Hem yurdu, hem de öcünü al. ZİYA GÖKALP BÜTÜN ŞİİRLERİ
Elimde tüfenk, gönlümde iman,Dileğim iki: Din ile vatan…Ocağım ordu, büyüğüm Sultan,Sultan’a imdâd eyle Yârabbi!Ömrünü müzdâd eyle Yârabbi! Yolumuz gaza, sonu şehâdet,Dinimiz ister sıdk ile hizmet,Anamız vatan, babamız millet,Vatanı ma’mur eyle Yârabbi!Milleti mesrur eyle Yârabbi! Sancağım tevhid, bayrağım hilâl,Birisi yeşil, ötekisi al,İslâm’a acı, düşmandan öc al,İslâm’ı âbâd eyle Yârabbi!Düşmanı […]
Nabızlarımda vuran duygular ki tarihinBirer derin sesidir, ben sahifelerde değilGüzide, şanlı, necip ırkımın uzak ve yakınBütün zaferlerini kalbimin taninindeNabızlarımda okur, anlar, eylerim tebcil. Sahifelerde değil, çünkü Atilla, CengizZaferle ırkımın tetviç eden bu nasiyeler,O tozlu çerçevelerde, o iftira amizMuhit içinde görünmekte kirli, şermende;Fakat şerefle numayan Sezar ve İskender! Nabızlarımda […]
(ziya Gökalp Malta’da sürgünde iken, Ali Kemal’in yazdığıdüşmanca yazılara bu şiirle cevap vermiştir.) Ben Türküm! diyorsun, sen Türk değilsin!Ve İslamım! diyorsun, değilsin İslam!Ben, ne ırkım için senden vesika,Ne de dinim için istedim ilam! Türklüğe çalıştım sırf zevkim için,Ummadım bu işten asla mükafat!Bu yüzden bin türlü felaket çektim,Hiç bir […]
Güzel dil Türkçe bize,Başka dil gece bize.İstanbul konuşmasıEn sâf, en ince bize. Lisanda sayılır özHerkesin bildiği söz;Ma’nâsı anlaşılanLûgate atmadan göz. Uydurma söz yapmayız,Yapma yola sapmayız,Türkçeleşmiş, Türkçedir;Eski köke tapmayız. Açık sözle kalmalı,Fikre ışık salmalı;Müterâdif sözlerdenTürkçesini almalı. Yeni sözler gerekse,Bunda da uy herkese,Halkın söz yaratmadaYollarını benimse. Yap yaşayan Türkçeden,Kimseyi incitmeden.İstanbul’un […]
Uydurma söz yapmayız,Yapma yola sapmayız,Türkçeleşmiş, Türkçedir;Eski köke tapmayız. Türklüğün vicdanı bir;Dîni bir, vatanı bir;Fakat hepsi ayrılırOlmazsa lisanı bir. ZİYA GÖKALP BÜTÜN ŞİİRLERİ
Avrupa bir akademi âzaları milletler;Her biri bir nurlu deha, çünkü ayrı harsı var.Avrupa bir darülfünun, hocaları milletler;Her birinin ihtisası, bir örneksiz dersi var. Bu nurlardan biri sönse medeniyyet loş kalır;Derslerinden biri durur, bir kürsüsü boş kalır.Medeniyyet, beynelmilel yazılacak bir kitap;Her faslını bir milletin harsı teşkil edecek. Medeniyyet bir […]
Anneye karşı gelmeyelim,Nergis çiçeği gibi,Ne güzel kokarlar,Ellerinde çiçek çok güzel durur. ZİYA GÖKALP BÜTÜN ŞİİRLERİ
Türk Oğullarına Düşman yine öz yurduna el attı,Mezarından ata’n kılıç uzattı,Yürü diyor, hakkı zulüm kanattı, Attilâ’nın oğlusun sen unutma!Medeniyet deme, duymaz o sağır;Taş üstünde taş kalmasın durma kır:Kafalarla düz yol olsun her bayır,Attilâ’nın oğlusun sen unutma! Koş, Pilevne yine al bayrak taksın,Gece gündüz Tuna suyu kan aksın,Yaksın kahrın, […]
Ey Türk, senin köyün hür bir yuvadırÇiftlik değil, yoktur beyi ağasıHer köylünün var bir çifti tarlası,Öz evinde o hem bey hem ağa’dır. Hiç kimsenin yarıcısı rençberiOlmaz, ancak olur vatan askeri. Ümmi değil, muallimsiz kalsa daİmamı yok, gene bilir dinini.Dost ve düşman kimdir, bilir dünyada,Doğru bulur… sevgisini kinini. Ona […]
I Sürüden koyunlar hep takım takımAyrılmış, sürüde kalmamış bakım;Asmanın üzümü dağılmış; salkımOlmak ister, fakat bağban nerede?Gideyim, arayım: çoban nerede? II Yüce dağlar çökmüş, belleri kalmış,Coşkun ırmakların selleri kalmış,Hanlar yok meydanda, illeri kalmış,Dü.enler çok ama, kalkan nerede?Gideyim arayım: Hakan nerede? III Türk yurdu uykuda ey düşman sakın!Uyuyan ülkeye yapılmaz […]
Çocuktum, ufacıktım,Top oynadım,acıktım. Buldum yerde bir erik,Kaptı bir Ala Geyik. Geyik kaçtı ormana,Bindim bir ak doğana. Doğan, yolu şaşırdı,Kaf Dağından aşırdı. Attı beni bir göle;Gölden çıktım bir çöle, Çölde buldum izini,Koştum, tuttum dizini. Geyik beni görünce,Düştü büyük sevince. Verdi bana bir elma,Dedi, dinlenme, durma. Dağdan yürü, kırdan git,Altın […]