Takvimin keşfi binlerce yıl öncesine dayanmaktadır. İnsanoğlunun yapısı gereği ihtiyaçları karşısında her zaman çözümler üretmeye çalışmıştır. Takvim de ihtiyaçları sonucu ortaya çıkmıştır. Bir çok medeniyet takvimler üzerinde çalışmışlar ve kendilerine has takvimler yapmışlardır.

Mısırlılar, Romalılar ve Türkler kendilerine özel takvim yapmışlardır. Takvim yapabilmek için bilgi birikimi gerekmektedir. Özellikle astronomi alanında gelişmiş olmalıdırlar.

İnsanlar, takvimi genellikle tarım için kullanıyorlardı. Bunun dışında dinsel törenler için de takvimi kullanırlardı. Mısırlılar ve Babilliler gökyüzünü çok iyi incelerlerdi. İncelemeleri sonucu takvimi yaparlardı. Mısırlıların hazırladıkları takvim Mısır halkı için çok kullanışlıydı. Nil Nehri’nin ne zaman taşacağına bu takvime bakarak hesaplıyorlardı. Ekim zamanını da bu takvime bakarak belirliyorlardı. O dönemlerde bilim adamlarına çok fazla önem veriliyordu. Babil takvimi, Ay yılı esasına göre hazırlanmıştı. Bu takvime göre 1 yıl 354 gündü. Babilliler de takvimi tarımda kullanmışlardır. Bu takvime göre her yıl ekim ve hasat zamanı farklı zamanlara denk geliyordu. Durum böyle olunca kral, belirlenen yıla 1 ay ekliyordu.

Mısırlılar da, Babilliler de 1 seneyi 12 aya, 1 günü de 24 saate bölmüşlerdi. Yılın her ayında gece ve gündüz eşit sayılıyordu. 12 saat gündüz ve 12 saat de gece olarak sayılıyordu. Bu dönemlerde Güneş yılı esasına dayanan takvimler yapan milletler de olmuştur.