Tarihçiler, insanların tarıma ilk olarak M.Ö. 9000 ile M.Ö. 8000 yılları arasında başladıklarını söylemektedirler. İnsanlar, tarım yapmaya Mezopotamya ve Anadolu’da yapmaya başladı. Bu bölgelerden Asya ve Avrupa’ya yayılmaya başladı. Tarım Devrimi, insanlar için yeni bir hayatın başlangıcı olmuştur. Tarım ilk olarak yabani tohumlarla yapılmaya başlanmıştır. İlk yetiştirilen ürün de buğdaydır. İlkel tarım aletleri kullanıldığı ve gübreleme yapılmadığı için verimlilik oldukça azdı. Tarım, doğa şartlarına da oldukça bağlıydı.

Tarım, geniş alanlarda yapılmıyordu. İnsanlar, sadece kendilerine yetecek kadar üretim yapıyorlardı. Henüz tarımda hayvanlar kullanılmıyordu. Göçebe yaşayan insan tarıma geçiş ile yerleşik hayata geçtiler. İlk köy yerleşkelerini oluşturdular. Zamanla insan bilgisi de artmaya başladı. Kendir, bezelye ve mercimek yetiştirmeye başladılar. Hayvanı evcilleştirdiler ve hayvanı tarımda kullanmaya başladılar.

M.Ö. 2000 yılına gelindiğinde ise tarım Çin’e kadar yayılmıştı. Muson iklimine sahip olan Çin ve Hindistan’da pirinç yetiştirilmeye başlanmıştı. Sulamalı tarım ve kuru tarım teknikleri geliştirildi. Nadasa bırakma yöntemi de bulundu ve uygulandı. Nadas, tarlaya bir yıl boyunca hiçbir ürün ekilmiyor ve boş bırakılıyordu. Bu sayede tarla dinlenmiş oluyordu. Ekildiği sene daha verimli oluyordu.

M.Ö. 1500 yılından sonra demiş işlenmeye başlaması ile tarım daha da gelişmeye başladı. İnsanlar tarım aletlerini demirden yapıyorlardı. Demirden yapılan aletler daha sağlam ve kullanışlı oluyordu. Hafif ve ağır sabanı da yapmaları ile daha fazla alanda üretim yapmaya başladılar. Daha fazla alanda üretim yapılması üretim fazlalığını ortaya çıkardı. İnsan da bu üretim fazlasını takas usulü ile satmaya başladı. Bu sayede ticaret ortaya çıktı.