7.705 kilometrekarelik bir yüzölçümüne sahiptir. 2019 yılı verilerine göre nüfusu 102.963’tür. Bu nüfusun %55,7’si erkeklerden, %44,3’ü de kadınlardan oluşmaktadır. Hızlı göç veren şehirlerden biridir. 1990 yılında nüfusu 150 binden fazlaydı. Doğu Anadolu Bölgesinde bulunmaktadır. İl plaka kodu 62’dir. Komşuları Elazığ, Erzincan, Malatya ve Bingöl’dür. Tunceli’nin merkez hariç 7 tane ilçesi vardır. Bunlar Pertek, Mazgirt, Çemişgezek, Ovacık, Hozat, Pülümür ve Nazımiye’dir. Şehrin, 400’den fazla köyü vardır.

Tunceli topraklarının %70’i dağlardan, %25’i platolardan ve %5’i de ovalardan meydana gelmektedir. Şehrin, en yüksek dağı 3.462 metre yüksekliğe sahip olan “Akbaba Dağı”dır. Diğer dağları sırasıyla Avas Dağları, Bakırpaşa Dağı, Karasakal Dağları, Yılan Dağı ve Karaoğlan Dağı’dır. Zerencik Ovası ve Ovacık ise şehirde bulunan ovalardır. Akarsuları; Pülümür Çayı, Hozat Deresi, Deri Suyu ve Ormanyolu Çayı’dır. Tunceli’ye, sert karasal iklim hakimdir. Şehirde en çok buğday, mısır, pamuk, tütün, patates ve soğan gibi ürünler yetiştirilmektedir. Tunceli’de, hayvancılık da yapılmaktadır. En çok küçükbaş hayvan bulunmaktadır. Bakır, manganez ve krom madenleri çıkmaktadır. Şehirde, sanayi gelişmektedir. Halk da mecburi olarak geçimini tarım ile sağlamaktadır.

Şehrin, eski adı dersim idi. 1936 yılında adı, Tunceli olarak değiştirilmiştir. Tunceli’de yaşam, M.Ö. 5500’lere kadar uzanmaktadır. Milattan önce Tunceli’ye; Muşkiler, Medler, Persler ve Kapadokya Krallığı hakim olmuştur. Milattan sonra 17’de Roma İmparatorluğu’nun, 395’te Bizans İmparatorluğu’nun, 696’da Araplarım, 1155’te Artukoğulları’nın ve 1243’te ise Moğolların eline geçmiştir. En son ise 1473 yılında Osmanlı İmparatorluğu, şehri fethetmiş ve topraklarına katmıştır. Ulukak Cami, Elti Hatun Cami, Pulur Cami, Uzun Hasan Türbesi ve Sivdin Köprüsü şehirde bulunan tarihi yerlerdir.