İki ürkek, kırılgan insandı onlar.
Bir yolun ağzında buluştular.
Çıplak bedenlerinde geçmişin yara izleri,
Çuvaldan bir örtüye sarındılar.
Ve baktılar birbirlerine,
Baktılar ürkerek kırılmaktan.

Biri çıkarsa örtülerini ,
Diğeri de çıkaracak.
Biri bıraksa kalkanlarını,
Diğeri de bırakacak.
Öylece beklediler birbirlerini,
Beklediler ürkerek kımıldamadan.

İlk kadın cesaretlendi.
Sıyırdı azıcık örtüsünü,
Sol omuz başı göründü.
Adam uzattı elini,
Adamın eli çeliktendi.
44 yıllık uğraşının sonucu,
El yapımı çelikten.
Ve soğuktu.
Adam sıcağı unutmuştu.
Tir tir titredi yüreği kadının.
Geçmişin hayaletleriyle savaştı bir süre
Ve örtündü ürkerek yeniden.
Bulabildiği ne varsa, çer, çöp, taş, diken,
Kat kat örtündü eskisinden beter.

İki ürkek, kırılgan insandı onlar.
Bir yolun ağzında ayrıldılar.
Kadın çirkindi artık,
Adamsa hala çelikten.