Bir yiğit düşmesin elin diline,
Söyleyi söyleyi destan ederler.
Nice yavuz olsa yiğidin adı,
Anı gurbet ile mihman ederler.
Sevdiceğim bunun ile dört oldu,
Saramadım yüreğime dert oldu.
Öpmedim, koçmadım, adım sevd’oldu,
Billahi sevmedim bühtan ederler.
Karac’oğlan der ki: Namı alemde,
Kudredden çekilmiş kaşlar kalemde.
Vadem yetip gurbet elde ölende,
Duyar düşmanlarım bayram ederler.
