- Çektiğim acılar bana affetmeyi ve hoşgörülü olmayı öğretti.
- Biz kaybettik, aşk da kazanmadı.
- Bu diyarda öfke kazanında yaşayan en sabırlı insanım.
- Hiçbir şeyi düşlemiyorum şimdi.
- Bir kez yaşarken ölüyoruz. Bir de ölüm esnasında!
- Boşa kapılıyorsun sonu gelmez beklentilere!
- Umutlarımızı büyütüyoruz öylece…
- Ben usul usul dikiyorum ağaçlarımı ve de söylüyorum aşk şarkımı!
- Her şeyi özlüyorum. Kendimi özlüyorum… Seni özlüyorum.
- Nedir günahımız?
- Rica ederim, ağır ağır öldürün beni ki son şiirimi yazayım, kalbimin kadını için.
- Senin için göz yaşı döken oldu mu?
- Hakkımızdır öfkeleneceğiniz şey: Hakkımızdır yarınlar. Hakkımızdır toprağımızda çalışmak.
- Yalnız yaşarsın, yalnız ölürsün.
- Yurdu yoksa, bayrağı yoksa, nedir kıymeti insanın?
- Hakkımızdır toprağımızda çalışmak.
- Toprak kapkarayken, şiiri neden beyaz yazdın sen?
- Madem ki yabancısıyım artık anılarımın ve evimin. Neden, “Elveda” diyeyim?
- Geçmişe geri döner gibiyim. Geleceğimde yürür gibiyim.
- Çatıdan geçen yıldızlar gibi masmavi.
- Fark etmedik çocukken içerideki yaramızı.
- Şiir yolunda tüketir beni, ölüm beni çağırır.
- Tek bedende iki kişi uyanalım!
- Ey bugün, katlan bize biraz daha, çünkü gelip geçenlerden başka bir şey değiliz.
- Kalbe nerden acı bulaşır?
- Yarayla büyüdüm ben.
Categories: Sözler
