Geceler uzun sürer kutuplarda fecirlerse şiir,
Düşlediğinden de çok renklidir bu serencam oğul! …

Karlarda kuyruğunu sürüyüp giden şu yorgun tilkiyi,
Yaşatan bir umut kırıntısı yıkan bir gam oğul! …

Sense yüreğine bağlamışsın ekvator kuşağını,
Her yağmur sonrası sevincin bir yeşil cam oğul! …

Söğut ve kavak gölgelerinde bıraktın çocukluğunu,
Yolların kilitlendiği bu ormansa hep çam oğul! …

Sürüdüğün yere gider sürü sen güdülme güt,
Benim bildiğim her çoban eksik değil tam oğul! …

Aç bir kopek ağzına göz dikince kızarsan eğer,
Bil ki ‘ben’in hiç ölmemiş madenin daha ham oğul! …

Yetmeye bak yetkinliktir Hakk’a gider tek yol,
Sürüyle birlikte toz kaldırmak sana haram oğul! …

Piç horozun öterken sabah dediği vakit bile,
Senin soylu düşüncene her zaman dar akşam oğul! …

Seni aşmaya talim eyle yerde sürünmeye değil,
Yürü suların üstünde güneş gibi ol saydam oğul! …

BAHAETTİN KARAKOÇ BÜTÜN ŞİİRLERİ