2. Abdülhamid, 33 yıl Osmanlı tahtında oturmuş son Osmanlı Padişahlarından biridir. Sultan Abdülhamid, kimi kişiler tarafından övülürken, kimi kişiler tarafından da lakaplar takılmakta ve ağır ithamlarda bulunulmaktadır. Abdülhamid’e, “Kızıl Sultan” gibi birçok haksız lakap takılmaktadır. Bu lakaplardan biri “Pinti Hamid”dir. Bu lakap 2. Abdülhamd’in tahta çıktığı zamandan beri de söylenmektedir.

Pinti Hamid lakabı kesinlikle dönemin şartları düşünülmeden söylenmektedir. Günümüzde söyleyenlerin çoğu da dönemin tarihi hakkında hiçbir bilgiye sahip olmayan insanlardır. Aynı Abdülhamid’in, Osmanlı topraklarının 3’te 2’sini kaybettiğini söylerken hangi toprakları kaybettiğini ve hangi şartlar altında olduğunu bilmeden konuşmaları gibi bu konuda da bilgisiz bir şekilde konuşmaktadırlar.

2. Abdülhamid’in pinti mi olup olmadığını anlamak için dönemin şartlarını gözden geçirmemiz gerekmektedir. O dönemde Osmanlı çok zor şartlar altındadır. Osmanlı hazinesi açık bir haldedir ve her gelen bu hazineden biraz daha yemenin, bir parça daha koparmanın peşindedir. Baktığımız zaman o dönemde israf çoktur. Özellikle Sultan Abdülhamid’den önceki padişahlar şatafata çok önem vermişler ve çok fazla harcama yapmışlardır. Özellikle ekonominin kötü olmasına rağmen lüks saraylar yaptırmışlar ve kolye ve benzeri eşyalara çok para harcamışlardır. Özellikle de nasıl ödeneceği düşünülmeden alınan borçlar, Osmanlı’nın elini kolunu bağlamıştır.

2. Abdülhamid, tahtı devraldığında Osmanlı ekonomisi çökmüş durumdaydı. Hazine de bomboştu. Ganimetleri nereye koyacağını bilmeyen zamane Osmanlı’sından memurunun maaşını ödeyemeyen Osmanlı’ya gelmişti. Bu şartlar altında tahta oturan Abdülhamid’in de müsrif harcamalar yapması Osmanlı’yı daha da kötü hale getirirdi. Bunu bilen padişahın ilk başta müsrifliğe bir son vermesi gerekti. Özellikle saray harcamaları Osmanlı’nın belini büküyordu. İlk icraat olarak saray harcamalarının kısılmasını söyledi. Bu sayede saray giderleri 2 kattan daha fazla azaldı.

Eskiden devletin hazinesinden geçinen insanların suyu kesilmişti. Kendi menfaatlerini, devletin menfaatlerinden üstün gören insanlar bu durum karşısında lakap takma ve benzeri işler yaparak Abdülhamid’i küçük düşürmeye çalışıyorlardı. Bu durum sadece içerideki hainlerin değil dışarıdaki düşmanların da işine geliyordu. 2. Abdülhamid, Osmanlı’yı borçlarının faizini dahi ödeyemez halde ele aldı ve onu borçlarının büyük bir kısmını ödemiş hale getirdi. Ancak bütün çabaları hal edilmesinden sonra boşa gitti. Çünkü hal edildikten sonra Osmanlı eski haline döndü ve tekrardan borç batağında yüzer hale geldi.